Ölüm ve gökyüzü

Ölüm ve gökyüzü

Elimi uzatıyorum gökyüzüne

Seni görüyorum, tutuyorsun elimi

Çıkarıyorsun bu ruhu bedenimden

Çırılçıplak kalıyorum karşında istemeden.

Nazik bir dokunuş cezbediyor beni

Biliyorum, parçalıyorsun bedenimi

Seninle oldukça git gide yaklaşıyorum ölüme

Sensin beni öldüren ve bunu bilmek çıkarıyor beni gökyüzüne.

Yaradan ne de güzel yaratmışsın

Ellerini, parmak uçlarını ve boynunu

Sanki bir anda kapılıyorsun

Aşk adını verdiği, tuzak  yolunu.