Adore

Gündüzlere katlanmamı, geceleri yaşamamı sağlayan 'Papatyam'

Görüyorum gözlerinden süzülenler, kirpiklerinle dans etmiş yine 

Daha çocukken hazırdın sen ölmeye.

Nefessiz kırlarımda aç Papatyam  bu gece.

Biliyorum yanıyorsun içinde ve su olamıyorum ben sana

Benden ya kül olur ardında, ya da rüzgar olurum ben sana

Ama bana diyorsun ki 'Beni bırakma!'

Ben ateşine rüzgarım Papatya.

Suratındaki de nedir Papatya?

Benden mi saklamaya çalışıyorsun acını?

Benden mi sakınıyorsun yalnızlığını?

Sakın gösterme sahte gülüşler bana!

Ben körmüşüm Papatya,

Göremedim seni yıllarca

Bihaberdim senden

Oysaki gözümün önündeydin sen.

Evet kızgınım Papatya!

Sana ya da kendime kızgınım.

Mazeretim sensin ama 

Körlüğüme kızarım.

Affet beni ama ömrünün sonunu göremeyeceğim Papatya

İzin vermeyeceğim bana bunu yaşatmana

Zamanı gelince gideceğim ama

Öldükten sonra bile yanında olacağım Papatya.

Sana yazmak, senin adına karalamak 

Senin ruhuna dokunmak istiyorum 

Şiirlerimi onurlandır ve taç ol başıma

Denizinde huzur buldur bana.

'Eskiler..' derken derin bir iç çekiyorsun

Sanki ciğerlerini yokluyorsun

Biliyorum Papatya, her nefesinde acı çekiyorsun

Seni böyle görmeye dayanamıyorum Papatya.

Seni seviyorum, seni unutmuyorum asla!

Göz yaşlarım inecek ruhuma

Veda vakti kapıyı çaldığında.

Lütfen beni unutma.