Artık söylemeliyim

Seni ilk gördüğüm anda hissettiklerim..
Ne bir kelime ile anlatabilirim,
Ne de bunun için romanlar yazabilirim.
Biliyordum, sen benimdin. 

Fark etmeden ilerlemiştin.
Sınıflardan sınıflara girmiştin.
Tanımadığın insanların gözlerine bakıp
'Yapabilirsin!' demiştin. 

Saçların dağınıktı,
Kafan karışıktı ve yorgundun.
Sadece bir saniye gördüm sırlarını
Maskeni, gülüşünü ve acılarını.

Gözüne girmek dünyanın gerçekten en önemli şeyi mi?
Senin hayatına dahil olmalıyım demiştim, hissetmiş miydin?
Hayata bir kez geleceksem  gözlerin benim üzerimde olmalıydı değil mi;?
Ya da sadece gözlerin olsa, o dudaklarına dayanabilir miydim? 

Bütün düşüncelerini inceledim.
Mutlu muydun? Bilmiyorum. 
Tek umurumda olan ruhun
Ve üzerime sinecek olan kokun.

Çekinmedim, korkmadım sürekli yanındaydım
Kendimi bir saniye bile çekmedim
Ben hep senin yanındaydım
Ben senin kaderine yazılmıştım.

Nereye gidersen git, kaç istediğin yere
Gökyüzünün merkezine git, gidebiliyorsan.
Ya da sadece arama, kaçacak yer etrafta.
Ben ne olursa olsun senin yanında olacağım, unutma. 

Düşünsene, bunun neresi rastlantı?
Zorunlu geliyorsun yanıma
Seni bana bağışladı Tanrı.
Sonra fark etmeden aşık oluyorsun bana.

Benim olduğunu biliyordum
Benim olduğunu söylemiştin
Benim olduğunu düşünmüştüm
Sen benimdin, sadece benim.

Gözlerini görüyorum, etraftalar.
Bende izliyorum baktığın yerleri
Sadece diyorum 'Keşke hepsi yansalar.'
Kim alabilir ki bendeki seni? 

Kaçmaya çalışma faydasız
Korka benden ben zararsız
Ve inançsızım. 
Size aşık oldum bayım.