Beni korkutan

Ateşin ışığına koşuyorum

Yanacağımı bilmeden

Gökyüzünün soğukluğuna ihanet ediyorum

O gökyüzüne aşık olmama rağmen

Korkuyorum, bilmediğim dünyalarda takılı kalırsam

Ayrılamazsam şayet ayrılmak istemezsem

Bağımlı olmaktan korkuyorum, yeniden

Ne olacak hatamı tekrarlarsam?

Dikkat çeken biri değildim

Olmak istemedim hiçbir zaman

Düzgün göremiyordum dünyayı ki isterdim

Kokundaki güzelliğe beni yine boğabildin

Bir bataklık bu, beni çeken

Kolumdan tutup önüne iten

Elimde avucumda ne varsa

Yavaş yavaş öldüren

Kafam karışıyor tabii ya!

Sefil varlığım dünyevi olup taşıyor

Kalıplara ve bedenlere sığamıyorum

Kendim olamıyorum, anlarsın ya!

İçimdeki çiviler her gün daha da batıyor

Gözlerimde sevinç,  bedenimde enerji kalmıyor

Korkuyorum arzularım beni yanlışa sürüklüyor

"Dur!" diyemiyorum.

Tabii ki bir başkasına,

Sana benzeyen benzemeyen,

Gözlerime derin derin bakmayana

Gidiyorum istemeden.

Affet beni çünkü

Senden uzaklaşırken gözlerimdeki korku

Geleceğimi ve benliğimi karalıyor

Götürüyor beni ve gösteriyor ölümü.

Bunun sonu yok biliyorum

Olamaz da zaten aç ruhumun

Kör gözümün ve hisleri olmayan 'Ben'in

Her şeyi yok etmesini zevkle izliyorum.

Biliyorum bir şey her zaman beni kontrol ederdi

Gözlerimi kapatıp itaat eder ve bunu severdim

Biliyorum bana hiçbir şey yetmezdi

Yine de açtım benliğimi ve seni sevdim.

Sadece boşluktayım

Yeni hikayeler başımı

Samimiyetten yoksun olanlar

Midemi bulandırıyor.